Kleszcze – dlaczego są niebezpieczne?

Kleszcze to pasożyty zewnętrzne ludzi i zwierząt należące do pajęczaków. Na wszystkich etapach swojego rozwoju odżywiają się krwią – wwiercają w skórę swój aparat gębowy i pobierają tyle krwi, ile jest im potrzebne do życia. Okres żerowania kleszcza na skórze to kilka dni – w tym czasie wpuszcza on do organizmu ofiary toksyny, substancje zabezpieczające przed krzepnięciem krwi oraz substancje znieczulające – dlatego proces pobierania krwi jest na ogół zupełnie bezbolesny dla żywiciela. Należy pamiętać o tym, że ukłucie kleszcza zawsze wiąże się z ryzykiem przeniesienia wielu groźnych chorób – zarówno u ludzi jak i u psów i kotów.

Do najbardziej niebezpiecznych chorób przenoszonych przez kleszcze dla czworonogów zaliczamy:
– babeszjozę
– boreliozę
– erlichiozę
– anaplazmozę

BABESZJOZA

To jedna z najgroźniejszych chorób odkleszczowych występujących u psów. Schorzenie w tym przypadku wywołuje pierwotniak o nazwie Babesia canis, który wnika do krwi wraz ze śliną kleszcza. Jego celem są krwinki czerwone, w których namnaża się powodując tym samym ich rozpad. Babeszje kilka dni przebywają w erytrocytach, gdzie dzielą się, produkując postacie potomne. Następnie wszystkie opuszczają krwinkę czerwoną, jednocześnie doprowadzając do jej zniszczenia i atakują kolejne krwinki. Proces ten prowadzi w konsekwencji do groźnej dla życia anemii. To jednak nie jedyny problem. Pasożyty opuszczając krwinkę czerwoną wydalają do krwi liczne produkty przemiany materii i toksyny, które powodują uszkodzenia wątroby, nerek, trzustki a czasami także mózgu.

Do pierwszych objawów zaliczamy:
– osłabienie i posmutnienie
– wysoka gorączka
– bóle mięśni
– niechęć do ruchu
– zmiana koloru oddawanego moczu

BORELIOZA

Choroba spowodowana przez bakterie Borrelia przenoszone przez kleszcza pospolitego. Borelioza jest chorobą obejmującą różne układy i narządy, dlatego jej obraz kliniczny nie jest jednoznaczny. Dodatkowo jej okres inkubacji jest na tyle długi, że często trudno powiązać dolegliwości występujące u psa z obecnością kleszcza.

Pierwsze objawy boreliozy u psa są niespecyficzne i trudne do rozpoznania, co opóźnia podjęcie właściwego leczenia. Symptomy mogą pojawić się dopiero po kilku miesiącach, a nawet po latach od ugryzienia kleszcza. Choroba z Lyme przebiega u psa najczęściej w trzech fazach, z których każda obejmuje inne objawy, nie zawsze łatwo zauważalne.

Fazy boreliozy:

1. Wczesna borelioza: pierwszym symptomem zachorowania jest powiększający się rumień wokół ugryzienia, charakterystyczny zwłaszcza w przebiegu boreliozy u ludzi, a rzadszy u psów lub po prostu niewidoczny pod gęstą sierścią. Jeśli układ odpornościowy nie rozpoznał bakterii, dochodzi do ich rozmnożenia w organizmie.
2. Faza druga: Po kilku tygodniach lub miesiącach może dojść do bóli nerwów, a z czasem do zapalenia mięśnia sercowego.
3. Faza późna: Po kliku miesiącach a nawet latach od ukąszenia może dojść do zapalenia stawów i nieprzyjemnych zmian skórnych.

ERLICHIOZA i ANAPLAZMOZA

Erlichioza i anaplazmoza to kolejne choroby transmisyjne, gdzie rolę wektora pełnią kleszcze. Wywoływane są przez wewnątrzkomórkowe bakterie z rodzajów Erlichia i Anaplasma.

Wśród objawów należy przede wszystkim wymienić:
– gorączkę
– apatię
– spadek masy ciała
– bladość błon śluzowych

Podobnie jak w przypadku boreliozy dołączają się objawy ze strony narządu ruchu – niechęć do poruszania, bolesność stawów, kulawizny.

Pamiętajcie, bardzo ważna w walce z kleszczami jest profilaktyka, dlatego należy pamiętać o tym, aby zabezpieczać swoich milusińskich. Dostępnych jest bardzo wiele preparatów, które są w stanie ochronić nasze zwierzaki przed zakażeniem.